ഗുരുപുരിയിൽ കളഭച്ചാർത്തിൽ
മുരളികയും താമരസുമവും
ഇരുകരമതിലേന്തി സമോദം
ചിരിമധുരം ചൊരിയുന്നുണ്ണി
മണിമകുടം തിരുമുടിമേലേ
മണമിയലും സുമഹാരമതും
കനകസുമം കാതിലുമാഹാ
മിനുമിനെയിന്നഥ വിലസുന്നൂ
ഗളമതിലോ പൊന്മാലകളും
കിലുകിലെ വള തൃക്കൈകളിലും
പലവിധമാ വനമാലകളി-
ന്നിളകിലസിക്കുന്നണിമാറിൽ
അരമണിയും കോണകവും ചേർ-
ന്നരയിലതാ തൂങ്ങുമലുക്കും
ചരണയുഗം മുത്തിരസിപ്പൂ
‘ഹരി’ മൊഴിയും പൊൻതളരണ്ടും .
ചരണയുഗം തെല്ലുപിണച്ചും
ചിരിമധുരം ചൊടിയിലുതിർത്തും
തരമൊടു കുഴലൂതാനോർത്തും
മുരഹരനിന്നിവിടെ ലസിപ്പൂ
ജനനി മുദാ ചാർത്തിയതാണി-
ന്നനവധി പുതുചമയമതാഹാ!
അണിയിച്ചിടുമളവിൽ കുതുകം
മണിവർണ്ണൻ നില്ക്കുകയാവാം
മുരഹരനുടെ നറുചിരിമധുരം
കരുണയെഴുംമിഴിയിലെ നോട്ടം
സ്മരണയിലായ് ചേർത്തതിഭക്ത്യാ
ഹരിചരണം തൊഴുതുഭജിക്കാം
ചിരമിനിയക്കൃപ നുകരാനാ-
യുരുവിടുവിൻ ഹരിയുടെ നാമം
ഹരി! ഹരി! ഹരി! മൊഴിയുക ഭക്ത്യാ
ഹരി! ഹരി! ഹരി! ജയ! ഹരികൃഷ്ണാ!
(വൃത്തം: മദമന്ഥര)